Menselijk en beeldend: dat ben ik!

 

 

Mijn naam is Jana Flekken, ik ben 26 jaar oud en ik woon in Amsterdam. Ik kom oorspronkelijk uit Roermond maar ben acht jaar geleden naar het noorden verhuisd om aan de Vrije Universiteit te studeren.

Hier heb ik de bachelor Communicatie- en Informatiewetenschappen (afstudeerrichting Journalistiek) en de master Schrijven afgerond.

 

Verder ben ik een creatief mens met een levendige fantasie en een groot inlevingsvermogen. Ik ben visueel ingesteld en denk vaak en graag in beelden. Ook heb ik een goed gevoel voor taal en humor – al zeg ik het zelf. Deze kwaliteiten maken mij tot een schrijver die inzicht heeft in de mens en weet hoe er een nieuwe, geloofwaardige wereld kan worden geschapen voor de lezer.

Van biebboek naar typemachine

 

 

Als kind was ik gek op verhalen. Ik kon urenlang naar dezelfde videobanden van sprookjes kijken en kon niet slapen voordat ik was voorgelezen. Toen ik zelf leerde lezen en schrijven kwam ik voor het eerst in aanraking met de wondere wereld van tekst en taal. Roermond heeft een geweldig grote bibliotheek waar ik al snel leerde dat je maximaal tien boeken per keer mocht lenen, dat ik na het uitpluizen van de B-sectie (kinderen) heus wel klaar was voor de C-sectie (tieners) en dat ik de verdieping met boeken voor volwassenen nog even moest bewaren voor later. Verhalen, verhalen, verhalen. Ik zoog ze in me op. Met ieder woord dat ik las ontstond er een nieuwe werkelijkheid met nieuwe personages die mijn vriend of vijand zouden worden, vreemde wezens waarvan ik nog nooit had gehoord en plekken waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Ook bedacht ik zelf verhalen, in de klas, in bed of op de fiets. Sommige waren kort, die typte ik dan ijverig uit op de typemachine die ik van mijn opa had gekregen. Bij andere verhalen wist ik zeker dat ik er een boek van ging maken. Ik had ik het hele verloop van het verhaal al in mijn hoofd, einde inclusief. 

Inmiddels zijn we meer dan tien jaar verder en is er veel veranderd, maar mijn passie voor het schrijven is altijd gebleven.